In 2023 gaan we weer bemand naar de maan. Met 40.000 kilometer per uur schiet de Orbit-capsule straks door het heelal. De raket verbruikt 30 miljoen liter brandstof. En wat is het nut? Maanstenen rapen? Op de maan is het dor en ijskoud. Iedere levensvorm is er onmogelijk. Na de eerste menselijke voetafdruk van Neil Armstrong in 1969 hadden ze meteen moeten stoppen met reizen naar de maan.
De komende maanreis kost dertig miljard dollar. Geld dat je beter kunt besteden aan het terugdringen van het broeikaseffect. Maar nee, wij willen altijd grenzen verleggen. Hoger, sneller en verder, daar gaat het om. Want in 2033 gaan we naar de planeet Mars. Het liefst heen en terug met een Deep Space Transport ruimteschip. NASA ontwikkelt deze missie samen met de ESA – Europa –Roscosmos – Rusland – JAXA – Japan – en de CSA – Canada. Commerciële partijen staat het vrij om zich aan te sluiten. De missies maken een eind aan het ISS-ruimtestation dat sinds november 2000 op een hoogte van 380 km rond de aarde cirkelt.
_
HET IS MOEILIJK VAN IETS TE ZEGGEN DAT HET ONMOGELIJK IS. WANT DE DROOM VAN GISTEREN IS DE HOOP VAN VANDAAG EN DE WERKELIJKHEID VAN MORGEN. (Robert H. Goddard – Amerikaans onderzoeker en uitvinder, grondleggers van de ruimtevaart.)
_
Samenwerking
Van de ruimteraces in de jaren vijftig en zestig – de Russen waren de eerste die in oktober 1957 de Spoetnik – een satelliet – in een baan rond de aarde brachten – is niets meer over. Samenwerking is nu het parool. Ook onze drie astronauten werkten eendrachtig samen met Amerikanen en andere nationaliteiten. Wie waren onze astronauten? Lodewijk van den Berg: Zeeuw en Amerikaans staatsburger verbleef in 1985 acht dagen in de ruimte. Wubbo Ockels ging – ook in 1985 – in de Spaceshuttle Challenger zeven dagen de ruimte in. Arts en wetenschapper André Kuipers maakte in 2004 en 2011 twee ruimtevluchten. Hij verbleef in totaal 204 dagen in de ruimte.
Op aarde tollen we met een snelheid van 30 kilometer per seconde door het heelal. We draaien met zeven andere planeten om de zon. Ons zonnestelsel maakt deel uit van de Melkweg – een sterrenstelsel met meer dan 100 miljard sterren. De Melkweg is niet het enige sterrenstelsel er zijn een paar honderd miljard sterrenstelsels. En al die sterren hebben planeten, er zijn dus meer planeten dan sterren. Onlangs is de eerste planeet buiten ons Melkwegstelsel ontdekt. Te zien is hij niet maar wel te meten, we ontvingen röntgenstraling van deze expoplaneet. Zou er buitenaards leven zijn? Ik durf te wedden dat we het nooit vinden.
In tegenstelling tot al die reizen naar planeten zijn satellieten wel superhandig. Denk aan Galileo, een satelliet die het ons mogelijk maakt in de auto te navigeren. De Galileo-satelliet heeft ook een atoomklok, die klok loopt maximaal 1 seconde achter in 3 miljoen jaar! Of neem het door Nederland ontworpen Tropomi-meetinstrument dat op een hoogte van 824 kilometer de luchtkwaliteit overal op de aarde meet. Boeren kunnen met behulp van satellieten heel precies bepalen waar ze moeten sproeien en hoeveel mest er nodig is. Satellieten meten ook de dikte van de ijskappen en hebben de communicatie onnoemelijk verbeterd.
Vergeet ook niet de spin-off van de ruimtevaart: blusdekens, infrarood thermometers en airbags zouden zonder de ruimtevaart ondenkbaar zijn geweest.