Trouwen is weer helemaal in

Kerkelijk huwelijk – foto Volksbuurtmuseum, Utrecht.

Trouwen is zo burgerlijk, maar ja het is wel de meest sociaal acceptabele reden voor het stichten van een gezin en daarom in trek. Het aantal huwelijken is vorig jaar fors gestegen. In 2022 stapten in Nederland zo’n 70.000 mensen in het huwelijksbootje, vijfduizend meer dan in het jaar daarvoor. De stijging komt waarschijnlijk door de coronapandemie waardoor veel huwelijken werden uitgesteld. Het aantal geregistreerde partnerschappen kwam niet verder dan ruim 24.000, tweeduizend minder dan in 2021.

Sinds 1795 is alleen het burgerlijk huwelijk rechtsgeldig. Trouwen in het gemeentehuis deden velen toen alleen omdat je de zekerheid kreeg van een woonvergunning. Het kerkelijk huwelijk volgde later. Vooral gelovigen beschouwden die plechtigheid als de echte trouwdatum.

Wat je misschien niet wist over trouwen.

Bij vrouwen werden voor het huwelijk vaak de tanden getrokken. Ze kregen een kunstgebit, dan hoefde de partner geen dure tandartsrekeningen te betalen.
De trouwring draag je om je linker vinger, daar loopt een ader naar je hart – de vena armoris.
De jaren zestig van de vorige eeuw is de tijd van ontzuiling en ontkerkelijking. Tot eind jaren zestig moest een protestantse vrouw aan de r.-k-kerk dispensatie vragen voor het huwelijk met een katholieke man. Dat betekende dat ze zich moest conformeren aan het katholieke geloof en ook haar kinderen in die hoedanigheid moest opvoeden.
Tot 1957 was de man het hoofd van de ‘echtvereniging’, de vrouw een sloof die niets had te zeggen. In 1973 kwam in het burgerlijk wetboek te staan dat vrouwen niet meer ontslagen mogen worden bij trouwen of zwangerschap.

Foto Volksbuurtmuseum, Utrecht.

Door de ontkerkelijking en vooral de seksuele revolutie – weet je het nog, die kwam onder meer door de pil die in 1962 op de markt kwam – kozen steeds meer mensen voor ongehuwd samenwonen, ook al werd het nog lang gezien als zedenverwildering. Gelukkig, die tijd is voorbij. Inmiddels hebben we in Nederland alweer 22 jaar het homohuwelijk. Maar aan de seksuele vrijheid kleeft een zwart randje, want nog altijd zijn er mensen die hun neus ophalen voor seksuele dwarsliggers, ook al hebben zij er geen last van.

 

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.