Duizend dagen oorlog tussen Rusland en Oekraïne. Het is ongelooflijk moedig dat Oekraïne de oorlog nu al bijna drie jaar weet te doorstaan. Anderzijds is het onbegrijpelijk dat Rusland na veertien sanctiepakketten nog steeds in het zadel zit, al raakt de Russische economie door al die oorlogsinspanningen duidelijk oververhit.
Tegelijk merken we dat bij zowel Oekraïne, de EU en de grootste wapenleverancier van de Oekraïne, de VS sprake is van oorlogsmoeheid. Dat brengt de saamhorigheid tegen de Russische agressor in gevaar.
Diplomatieke oplossing
Een diplomatieke oplossing van het conflict is gewenst. Dat is de taak van Zelensky en Trump. En dat kunnen ze maar beter goed doen, want anders komt Europa in gevaar. Het besef dat het ook hier fout kan gaan is nog steeds niet goed doorgedrongen. Ook na het sluiten van een diplomatieke deal moet het Westen alert blijven. In Rusland telt alleen macht. Het imperialisme druipt er van de wanden. Denk bij een eventuele vrede ook niet dat Rusland zich wel koest houdt. Bereid je in die richting altijd voor op onrust. Rusland houdt zijn raketten op ons gericht, wees daar zeker van.
Al vanaf het begin van de oorlog in Oekraïne – die in feite begon met de bezetting van de Krim in 2014 – werkt de autocraat Poetin aan een regime change. Gelukkig is het hem nog steeds niet gelukt de Oekraïense regering te vervangen door een stel marionetten die alleen dansen op Russische ‘muziek’. En dat moet zo blijven.
Onrechtvaardig
In feite is Rusland niet veel opgeschoten in Oekraïne. Het heeft twintig procent van het
land in handen: Donetsk, Loehansk, Cherson, Zaporizja en het schiereiland de Krim. Alleen de Krim staat volledig onder Russische controle. De andere gebieden zijn nog deels in Oekraïense handen.
Op donderdag 24 februari 2022 rolde het Russische leger Oost-Oekraïne binnen. Een totaal onrechtvaardige aanval. Poetin maakte daarmee– naar eigen zeggen – ‘een einde aan de genocide’ in Oekraïne. ‘Iedereen die hier iets tegen heeft verklaar ik de oorlog.’ Kritiek uit de VN-veiligheidsraad schoof hij terzijde. De dictator ontkende alle Russische aanvallen. Hij omschreef de bevolking als neonazi’s en noemde de inval het begin van een nieuwe tijd.
Catastrofe
Duizend dagen later zijn de gevolgen catastrofaal. Wekelijks massale aanvallen met raketten en drones. Honderdduizenden doden en gewonden. Aan puin geschoten dorpen en steden. In Rusland werden handlangers (Jevgeni Prigozjin) en tegenstanders (Aleksej Navalny) vermoord. Er is een verbeten strijd ontbrand in de Russische regio Koersk. En er vechten duizenden Noord-Koreanen aan het Russische front. Een flitsmacht van 40.000 militairen neemt de EU aan de oostflank in bescherming. Het voorlopig sluitstuk zijn langeafstandsraketten, die straks tot diep in Rusland voor ongekende vernietiging zorgen. Onbekend is het Russische antwoord daarop.