Eén God voor allen

Pasen – het feest van een nieuw begin, de lente – is een latertje dit jaar. We kunnen in ieder geval rekenen op kouder weer dan vandaag, zaterdag 12 april.

Bachs vrolijke cantate Erschallet, ihr Lieder (BWV 249) zal op Eerste Paasdag ongetwijfeld weer klinken, evenals het emotievolle maar prachtige Christ lag in Todesbanden (BWV 4), dat vaker al voor Pasen wordt gespeeld.

Geloof maar dat Jezus zijn noodlot aan het kruis op Goede Vrijdag werkelijk heeft ondergaan. De meeste historici zijn het erover eens dat Jezus van Nazareth ongeveer 2000 jaar geleden leefde in het huidige Israël en Palestina. Ook niet-religieuze werken bevestigen zijn bestaan.

Werkelijk opgestaan?

Maar is hij op de derde dag – Eerste Paasdag – werkelijk opgestaan uit de dood? De vrouwen die langskwamen om zijn lichaam te verzorgen vonden zijn graf leeg. Voor het Nieuwe Testament is het duidelijk: Hij is opgestaan, dit symboliseert de Goddelijke belofte van eeuwig leven.

Ook de discipel Paulus benadrukt in een brief van hem die is opgenomen in 1 Korintiërs 15 dat de opstanding van Jezus Christus essentieel is voor het geloof. Een duidelijke verwijzing naar de standvastigheid van het geloof. Geloof niet in goden, maar in één God. Daarom is Pasen de belangrijkste feestdag in het christendom. En ja, je mag best eieren versieren, want daarmee symboliseer je ook een nieuw begin, het nieuwe leven.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.