Krijgen we te maken met alsmaar tropische zomers? Drogen we uit of spoelen we weg door hevige regenbuien? Het zou mooi zijn als we het wisten, maar nee, want er is niks zo instabiel als het klimaat.
Geen water meer, de boel verdroogd.
Wat als een paal boven water staat is dat klimaatverandering geen kortdurend proces is, maar duizenden jaren vergt. Duizenden jaren, denk daar eens over na. De laatste ijstijd was zo’n tienduizend jaar geleden. Daarvoor en tussendoor waren er warme periodes, gematigde periodes en zelfs een kleine ijstijd, die duurde van de veertiende tot diep in de negentiende eeuw. In die tijd was het 1 à 2 graden kouder dan nu. Hoe koud is dat? Denk even aan de wintertaferelen van de kunstschilder Pieter Brueghel de Jonge en je gaat vanzelf bibberen.
Bevriezing
Misschien leven we nu in een geografische periode van ‘kortstondige’ warmte. Aangewakkerd door de industriële vooruitgang en de hoge stikstofuitstoot is het rond de twee graden warmer dan in het begin van de vorige eeuw.
De belangrijkste componenten voor warmte en kou op aarde zijn de draaiing om de zon en de aardhoek, staan we dichter bij de zon dan is het warm, verderaf… nou ja, dat is duidelijk Iedere honderdduizend jaar wisselt de aarde van baan en iedere veertigduizend jaar verandert de stand van de aardhoek en daarmee de lichtinval van de zon, waar geen zon is bevriest de boel.
Op basis van deze kennis stellen wetenschappers dat een nieuwe ijstijd onontkoombaar is, naar verwachting ontstaat die over pakweg tienduizend jaar. In de loop van duizenden jaren vormen zich enorme gletsjers die de wereld van een witte jas voorzien. Mochten er dan nog mensen zijn, dan krijgen die het hard te verduren.