Soms krijg ik de vraag: wat vind jij van de oorlog in Oekraïne? Doorgaans antwoord ik dan: daar kan ik niets aan doen. En dat is helemaal waar. Want afhankelijk van degene met wie ik praat loopt die politieke discussie uit op een directe overeenstemming of oeverloos gelul.
Maar laat ik nu even inzoomen op dit conflict, dat vandaag – 3 mei 2023 – al 434 dagen aan de gang is. China en het Westen zijn bezig met het stevig overeind houden van hun politieke ideeën. China wil de leider zijn van een nieuwe wereldorde. Loodst het Westen Oekraïne zonder kleerscheuren door het conflict, dan ligt die Chinese droom aan barrels.
Om dat te voorkomen houdt China Rusland te vriend. Rusland, allang geen grootmacht meer, is uit economisch gezien belangrijk voor China. Het land zit tjokvol delfstoffen waar de economische groeier China garen bij spint. Voor China zou een teloorgang van Poetin een ramp zijn, want niemand weet wat daarna in Rusland gebeurt, in het ergste geval zou het land uiteen kunnen vallen. Voor de Chinese handel zou dat een hoogst onaangename ontwikkeling zijn.
Schuld
China steunt Rusland economisch. Mede hierdoor kan Poetin zijn ‘speciale militaire operatie’ aan de gang houden. Als het bovenstaande klopt houdt hij die strijd nog lang vol. Schuld daarvan krijgt de Westerse bemoeienis. Daar klopt niks van, maar het zou de Westerse eenheid kunnen schaden. Blijft die intact, dan krijgt Oekraïne nog meer wapens, waardoor de oorlog verder in hevigheid toeneemt. Mocht China ertoe overgaan Rusland militair te steunen dan kan het land rekenen op een handelsoorlog, ontketend door de EU en de VS, waardoor de economische expansie van China verlamt. De vraag is wat China dan doet.
Kortom de oorlog in Oekraïne is uitgegroeid tot een wereldomspannend conflict tussen grootmachten. Een strijd van autocraten tegen vrijdenkers. 84 Jaar na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog is er opnieuw kans op een wereldwijd conflict.