Alles verandert bliksemsnel
De wereld is in nauwelijks 20 jaar totaal veranderd. Internet is de nieuwe Werkelijkheid geworden. Ruim 100 jaar geleden brachten telegraaf, telefoon, stoomboot, en trein, later het vliegtuig ons vooruit. Het ging snel, maar nooit zo snel als nu.
Onze wereld is veranderd in een dorp. Financiën, handel en industrie zijn uitgegroeid tot een georganiseerde productieketen. In dit ‘werelddorp’ met 7 miljard inwoners draait het om globalisering: het openstellen van grenzen voor de gemakkelijke verplaatsing van goederen en diensten.
Die ontwikkeling gaat razendsnel. Alleen een crisis, recessie of oorlog kan er een eind aan maken. Maar zijn de puinhopen aan de kant geschoven dan draait alles gewoon weer door en wellicht nog sneller dan voorheen.
Op deze site wil ik de veranderingen in de wereld volgen. Niet zoals een krant of tijdschrift doet, maar door alleen datgene eruit te pikken wat ik belangrijk vind.
Nederland in WO 1 nu gratis te lezen. Het boek verscheen in 2014.
Zorg dat je er bij komt, bij de Marine moet je zijn
Zorg dat je er bij komt, bij de Marine moet je zijn. Waarom? Wat is er leuk aan de Marine? Dit legeronderdeel is ouder is dan de uit 1577 stammende landmacht. Ben je geen liefhebber van zout water, storm of maandenlange vaartochten, blijf dan liever op de wal.
Sinds 1488 kiest de marine het ruime sop, eerst vanaf Texel. Begin negentiende eeuw kwam de marine op bevel van keizer Napoleon naar Den Helder, sinds 1815 draagt het de titel Koninklijk.
De marine was en is wereldwijd betrokken bij oorlogen en hulpacties. Ook nu is er een patrouilleschip, de Zr. Ms. Holland, onderweg naar de Middellandse Zee voor het bieden van humanitaire hulp aan Gaza.
Zeeslagen
Vroeger waren zeeslagen van dezelfde importantie als de luchtgevechten van nu. Enorme zeilschepen, uitgerust met tientallen kanonnen en enterhaken, vochten op volle zee. De Staatse vloot was in de zeventiende eeuw de machtigste vloot van de wereld. Uit die tijd kennen we beroemde zeevaarders als de Ruyter en Tromp.
Het leven op zee was vol gevaren. Op 22 April 1676 daveren er kanonnen in de baai van Syracuse. De Nederlands-Spaanse vloot vecht er tegen de Franse vloot. De kogels slaan links en rechts in. Scheepsvolk op het Nederlandse commandoschip spoedt zich naar de bevelhebber Michiel Adriaanszoon de Ruyter. De winnaar van zo’n 27 zeeslagen is getroffen door een Franse kanonskogel, ernstig gewond ligt hij op het dek. Zelfs de Fransen zijn zo ontdaan dat ze de steven keren. Het gevecht blijft onbeslist. Een week later sterft De Ruyter.
De Ruyter verwierf grote bekendheid met aanvallen op de Engelse vloot en zijn scheepswerven. Bij een van die aanvallen werd het kroonschip de HMS Royal Charles (foto) veroverd. Alleen de achtersteven bleef bewaard, die hangt in het Rijksmuseum.
Liever de lucht in
Waar het mis (dreigt) te gaan of gaat is de marine snel ter plekke, wereldwijd. Tijdens de Belgische opstand in 1830 sloot de marine de Schelde af. Op 5 februari 1831 sloeg een van hun kanonneerboten los en dreigde in Belgische handen te vallen. Commandant luitenant-ter-zee Jan van Speyk blies de munitie op de boot liever op dan het schip in handen te laten vallen van de Belgen. Een daad die hem tot op de huidige dag in de herinnering houdt. Deze manoeuvre gaf de marine een ware heldenstatus. De muiterij aan boord van De Zeven Provinciën (1933) voegde er een inktzwarte bladzijde aan toe. Matrozen kwamen in opstand tegen een salariskorting. De marine gooide een bom op het voorschip, dat leverde negentien doden op waarna de muiterij snel beëindigd was.
Onderzeeër
Houten zeilschepen, linieschepen, fregatten en kanonneerboten, verloren in de negentiende eeuw hun importantie. Ze werden vervangen door bepantserde stoomschepen. De ZR. MS. Prins Hendrik der Nederlanden was het eerste bepantserde stoomschip (1866) van de marine. In 1917 kwam er zelfs een marine luchtvaartdienst. Daarmee was het legeronderdeel uitgegroeid tot een hoogwaardige gevechtseenheid, op onderzeeërs na. De eerste duikboot, de Hr. Ms. onderzeeboot KXVIII, verliet in de jaren dertig van de vorige eeuw de werf. De boot werd in Soerabaja vernietigd. Tegen het einde van de oorlog was hij door Japan hersteld. In 1945 joegen de Britten deze onderzeeër voorgoed naar de kelder.
Stoer
In Wereldoorlog Twee vocht de marine op tal van plaatsen. In Nederland vervulden ze een belangrijke rol bij de Willemsbrug in Rotterdam en de Afsluitdijk. Een deel van de vloot ontkwam naar Groot-Brittannië. In februari 1942 verloor de marine onder leiding van Karel Doorman en Conrad Helfrich de Slag in de Javazee tegen Japan. Op 6 juni 1944 was de zeemacht betrokken bij D-day. In die tijd ontstond naar Amerikaans-Brits voorbeeld de vrouwelijke marine afdeling, beter bekend als MARVA – Marine Vrouwenafdeling.
Mannelijk en vrouwelijke mariniers zetten zich graag weg als stoere lieden. In 1970 verjoegen ze de hippies rond het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. De korpsleiding sprak er schande van, maar het publiek was enthousiast. Ja, je moet er maar van houden, van de marine.
Verkiezing 2023: veel voornemens, geen visie
Na tweeënhalf jaar mogen we weer stemmen voor de landelijke politiek! We hebben niks geleerd en zwaaien opnieuw naar rechts. NSC is de nieuwe verlosser. Samen met de VVD en BBB staat Pieter Omtzigt hoog in de peilingen.
Laat je niet imponeren door wat de lijsttrekkers zeggen, stel je op de hoogte van de verkiezingsprogramma’s. Dan zul je zien dat de PVV, ondanks de onlangs uitgesproken zalvende woorden van Geert Wilders (‘er zijn andere prioriteiten’), fel gekant is en blijft tegen moslims. De bezetting van de Tweede Kamer telt. Samen met de Eerste Kamer vormt die ons hoogste bestuurlijke orgaan: de volksvertegenwoordiging.
De belangrijkste verkiezingsthema´s zijn: bestaanszekerheid, migratie, klimaat en wonen. Nederland telt ruim 825.000 mensen die leven onder de armoedegrens. Daarnaast zijn er ruim 150.000 werkende armen, vooral zelfstandigen. Het zijn er minder dan enkele jaren geleden, want toen reikte het aantal armlastigen tot ver boven de miljoen. Maar dit nog steeds te hoge getal past niet in een rijk land als Nederland. Daarom kies ik voor een partij die voornemens is extra belasting te gaan heffen bij grote bedrijven en veelverdieners. Verdien je jaarlijks boven de anderhalve ton dan kun je best een bijdrage leveren aan het uit de kou houden van de armlastige burgerij.
Migratie
Over migratie lopen de meningen sterk uiteen. De PVV wil immigratie stoppen. De BBB bepleit een maximum van 50.000 asielzoekers. Het gaat niet lukken. Gemakshalve vergeten ze de EU-regelgeving. Bovendien zitten we met een vergrijzingsgolf waardoor er banen te vervullen zijn. Buitenlanders zijn daarvoor hard nodig.
En hoe groot is dit probleem? In 2022 kwamen er uit Derde Wereld 49.000 immigranten. Daar bovenop kwamen bijna 100.000 Oekraïense oorlogsvluchtelingen. Gemakshalve vergeten we dat er vorig jaar 129.000 immigranten uit de EU naar Nederland kwamen. Ook kijken we nooit naar het aantal emigranten: ruim 179.000 in 2022.
Klimaat
De PVV en BBB hebben niets tot weinig op met het klimaat. Waar de wetenschap roept: ´Nederland wordt zomers droger en ’s winters natter´ doen zij dat af als onzin. Van een verlaging van de CO2-uitstoot willen ze niets weten. De VVD, geen haantje de voorste op milieugebied, pleit voor een kerosine-taks, de SP wil er niet aan. Klimaatneutraal? Vergeet het, alleen bij deelname van de industrie lukt het, maar ook daar blijft het bij mooie woorden. Minder vliegen, maar Schiphol mag groeien.
De politiek produceert fraaie beloftes. De realiteit is anders. Ex-staatssecretaris Financiën Menno Snel (D66) werkt nu voor Element NL, een brancheorganisatie voor de vervuilende olie- en gasbedrijven. Het is maar dat u het weet.
Wonen
Woonruimte vinden is steeds moeilijker. Er is te weinig aanbod en wat er staat is te duur. We komen ruim 390.000 huizen te kort. We willen 900.000 woningen bouwen, maar dat voornemen zit in de knel door de stikstofcrisis, de toegenomen rente en de prijsstijging van bouwmaterialen en bouwgrond. Adequate oplossingen ontbreken. Hetzelfde geldt voor het klimaatprobleem. Goede voornemens in overvloed maar een daadwerkelijke visie ontbreekt.
Wat ook opvalt is het gebrek aan aandacht voor de oorlog in Oekraïne. In plaats dat we nadenken over een verdere verhoging van de defensie-uitgaven richten de partijen zich voluit op het lokale vlak. Bedenk dat op ruim twee uur vliegen van hier een oorlog aan de gang is die ook onze vrijheid in gevaar kan brengen.
Ruim bemeten fantasie van Boudewijn Büch
Staande bij het graf van schrijver/presentator/entertainer Boudewijn Büch schiet me een citaat te binnen van Goethe: ‘Je moet over voldoende fantasie beschikken om de werkelijkheid aan te kunnen.’ Boud deed dat, hij vulde zijn werkelijkheid aan met een ruim bemeten fantasie. Vrienden die daaraan twijfelden of erger: hem tegenspraken, keerde hij voorgoed de rug toe.
De meesten kennen Büch van zijn populaire tv-programma De wereld van Boudewijn Büch waarin hij de vreemdste uithoeken van de wereld bezocht. Behalve presentator was hij een culturele uomo universale waarmee hij in de voetsporen trad van Johann Wolfgang von Goethe, waarover hij onnoemelijk veel wist. Büch publiceerde tientallen gedichten, onder meer in bibliofiele uitgaven, schreef dertien romans, een kinderboek, ruim twintig non-fictieboeken en talloze artikelen voor kranten en tijdschriften. Behalve Goethe bewonderde hij Mick Jagger. Verder was hij, bijna op het ziekelijke af, een verwoed boeken- en kunstverzamelaar.
Leugen
Na zijn veel te vroege dood, Boud werd slechts 53 jaar, bleek zijn alom bejubelde boek De kleine blonde dood een leugen. De kleine jongen zou, vertelde hij, zijn zoon zijn, Boudewijn Iskander. Maar het was niet zijn zoon noch is hij dood. Hij is de zoon van zijn tien jaar oudere ulo-lerares Marianne Verweij die haar eerste huwelijk verbrak om te trouwen met acteur Coen Pronk. Marianne en Boudewijn waren hecht bevriend. Haar zoon noemde zij naar Boudewijn. Büch presenteerde De kleine blonde dood als puur autobiografisch. Iedereen leed met hem mee. Ook de Sociale Dienst, die maakte hij wijs de begrafenis onmogelijk te kunnen betalen. Hij kreeg vierduizend gulden, geld dat grotendeels opging aan de aankoop van boeken. Het was allemaal bedacht, evenals de umlaut op de u in zijn naam, die is toegevoegd door zijn allesoverheersende vader Rien – een gemeenteambtenaar uit Wassenaar. (Zijn broer Menno († 2014) – ook bekend van tv – liet de umlaut weg en noemde zich gewoon Buch). Zijn vader voerde hij later op als puissant rijk. De schrijver, presentator/entertainer verkeerde levenslang in angst dat iemand de werkelijkheid zou ontdekken.
Shockeren
Met Büch kon je lachen, hij was een flapuit, maar hij kon ook enorm overdrijven. Met witte handschoentjes aan toonde hij op tv vol trots het laatste botfragment van een uitgestorven dodo. Het was niet waar. Het botje was van een schildpad.
Büch hield van shockeren, hij weigerde zich maatschappelijk te conformeren. Tijdens een studiedag over seksuele hervorming van de Leidse Universiteit riep hij spontaan dat de geneugten van necrofilie onderbelicht bleven. Prompt maakten ze hem – hoewel geen homo – voorzitter van de Leidse Studentenwerkgroep Homoseksualiteit, opgericht door Paul de Leeuw. Had hij necrofiele neigingen? Was hij een pedo? Geenszins. Het was een farce.
Door zijn succesvol werk voor tv stond hij in het middelpunt van de belangstelling. Hij kocht een huis aan de fameuze Keizersgracht in Amsterdam. Sleepte er boeken en nog meer boeken aan voor zijn schitterende ‘werkbibliotheek’. Jaarlijks spendeerde hij zo’n 100.000 gulden aan boeken. Het kon er af. Bij de tv verdiende hij jaarlijks vier ton, daarnaast ontving hij inkomsten uit publicaties en talloze (theater)optredens. Na zijn overlijden bracht de veiling van zijn boeken 400.000 gulden op (181.512,00 Euro).
Overlijden
Op zaterdagmiddag 23 november 2002, Boud was net uit bed, stopte zijn hart. Het was de extreem hoge prijs voor ongezond eten. Zijn cholesterolgehalte stond tot boven de acht. Ondanks zijn faam volgden niet meer dan twintig mensen de kist. Menno, zijn broer, was het enige familielid. De familie lag al jaren uit elkaar. Menno had ze niet uitgenodigd. Ze vernamen zijn overlijden wel uit de media, dacht hij. Dat deden ze, maar niemand verscheen. Wat rest is een mooi graf aan een steil opgaand schelpenpad in de Vogelvallei op begraafplaats Westerveld in Driehuis.