REDCOM

Cabaretier Paul van Vliet is dood. In mijn begintijd als journalist deed ik veel op kunstgebied. Ik interviewde menig artiest, ook Paul van Vliet. Op een avond in 1983 ontmoette ik hem in Agnietenhof in Tiel waar hij optrad met zijn one-man show. Hij vertelde over zijn leven, dat hij nooit de deur verliet zonder zijn oude schminkkoffer, mocht hij hem per ongeluk vergeten dan reed hij soms kilometers terug om hem op te halen. Want zonder die koffer, dacht hij, zou het geluk hem verlaten.

Gestorven is hij in zijn geboortestad Den Haag, waar hij na zijn pensionering vanuit Breukelen naar toeging. Vergrijzen deed hij er niet, hij was immers al jaren grijs, maar hij hield wel intens veel van die stad, waar de westenwind speelt. Maar de geur van een Indisch pension is er allang verdwenen. De tijd, zoals dat bij een ieder gaat, heeft ook hem  ingehaald.

Tijdens het interview drong hij er op aan dat ik contact zou opnemen met Toon. ‘Hij is een goeroe, ik ben ervan overtuigd dat je van hem veel kunt leren.’ Het is er nooit van gekomen. Van Vliet vertelde volop over zijn show maar op vragen over zijn goede relatie met Beatrix, waarmee hij studeerde en ook privé omging , klapte hij niet uit de school.

Ik drink

Hij sloeg mij vriendelijk op de schouder toen ik hem vertelde over mijn mislukte poging om acteur te worden. Hief zijn theeglas en declameerde een bekende liedtekst van hem: ‘Ik drink op de mensen die dingen beginnen waar niemand van weet wat de afloop zal zijn’ – de complete tekst van Ik drink op de mensen staat op een muur van een gebouw in de Ruijterstraat in Den Haag.

Na de publicatie van het interview kreeg ik van hem een briefje – op zich al iets bijzonders, want dat komt zelden voor – dat ik heb ingelijst. Ik heb er lang niet meer naar omgekeken, maar vandaag lijkt het me gepast dit briefje te publiceren.

Wen er maar aan, straks heb je een e-auto of je gaat met bus, fiets of trein. De vandaag voorspelde stijgende prijzen voor brandstof en wegenbelasting ga je echt wel merken.

Lexus bouwt nog steeds hybride-auto’s, ook die zijn flink aan de prijs. De elektrische variant staat in de steigers.

De prijs van een nieuwe auto rijst de pan uit, ook al ontvang je subsidie.

Ouderen onder ons denken nu met weemoed terug aan de jaren zeventig, toen kostte een spiksplinternieuwe auto zo’n zevenduizend gulden. Die tijd komt nooit meer terug.

In Nederland rijden nu bijna negen miljoen auto’s, het duurt wel even voor die allemaal zijn vervangen door e-auto’s. Maar mocht het plan van minister Jetten doorgang vinden dan zal het, ondanks de nog te verwachten aanpassingen, snel gaan, al zullen er straks naar verwachting veel minder auto’s rondrijden dan nu.

Ook e-sportwagens zijn in opmars.

Want hoe komen we op korte termijn aan voldoende lithium voor de fabricage van batterijen om de huidige omvang van ons wagenpark te behouden? Zoals het er nu uitziet gaat dat niet lukken.

Voor veel mensen is de auto straks te duur. Elektriciteit is goedkoper dan fossiele brandstof, maar accu’s zijn zwaar waardoor e-auto’s ook duur zijn in de wegenbelasting. De invoering van rekeningrijden, een actie die gepland staat voor 2030, kan dit teniet doen. Grote vraag is waarom de regering ook het vliegverkeer niet aanpakt, want op kerosine zit geen cent belasting.

Stikstofbalans

Doen we niets dan verpesten we het klimaat verder. De uitstoot van fossiele brandstoffen verstoort de natuurlijke stikstofbalans. Ontkenners van de zich langzaam voltrekkende klimaatcatastrofe zeggen dat CO2 van de natuur zelf komt. Dat is helemaal waar, de aarde stoot CO2 uit maar wij stoten meer uit en die extra uitstoot kan de natuur niet bijbenen. Ernstige hitte – denk even aan vorig jaar oktober, dat was de warmste maand sinds het begin van de weermetingen (1667) – en regenval zijn het gevolg.