REDCOM

Stijgende brandstofprijzen maken de voorgenomen aankoop van een camper tot een ware gruwel. Is het nog wel verstandig om zo’n aankoop te doen? De dieselprijs zal niet snel dalen. En een camper is niet goedkoop – reken op een veelvoud van tienduizenden euro’s –, tel daarbij het onderhoud, verzekering, wegenbelasting en de stalling en je krijgt een gepeperd kostenplaatje.

Een Rimor camper, prijs vanaf 60.00 euro en dat is een koopje in Camperland.

Duur, ja, maar wat staat er tegenover? Weg wanneer jij dat wilt, bed en keuken bij de hand, geen hotelkosten, maar op een zeker moment moet  je toch naar een camping, al was het maar voor het legen van je chemisch toilet.

Geeft een camper onbekommerde vrijheid? Misschien, zeker als je zonnecellen of een aggregaat hebt. Maar zonder water kun je niet en dat water is – ook al heeft de camper een 150 liter tank – na een paar dagen op. Gelukkig zijn er in veel landen camperplaatsen waar je drinkwater in kan slaan en vuilwater lozen. Mooi maar die plekken nodigen niet (altijd) uit voor een langdurig verblijf.

Sleurhut

Ik geef het toe, een camper is geriefelijker dan een sleurhut. Een caravan is doorgaans een stuk goedkoper dan een nieuwe camper maar je moet er in de regel wel meteen mee naar een camping. Overnachten kan, maar niet te lang want je mist al gauw voldoende water en stroom.

Een caravan die bedoeld is voor de offroad trekker.

Bij een caravandealer in Duitsland staat een minicaravan. Voor wie lenig genoeg is kan dit rijdende onderkomen achter een terreinwagen hangen. Met zo’n ding kun je gemakkelijk off-road gaan. Ik neem aan dat wie zoiets doet niet zeurt over elektriciteit of hoe je aan water komt, desnoods haal je het uit een meer en gebruikt waterzuiveringstabletten.

Carthago

Top of the bill, een tweedehands camper van het merk Carthago, oerdegelijk en stijlvol.

Wie in stijl op weg wil raad ik een Carthago aan. Een oerdegelijke camper, alles erop en erin. Rondom geïsoleerd, een dubbele vloer met verwarming zodat je het ook bij min 35 graden behaaglijk hebt. Ik stond er likkebaardend naar te kijken. De kar staat in België, is tweedehands, gebouwd in 2012, maar ziet eruit als nieuw. De dealer vroeg 59.000 euro. Met zijn volle 4200 kilo stond hij te pronken. Jammer, want ik heb een B rijbewijs en dan is drieënhalve ton toch echt de top.

Langs veel drukke Griekse wegen staan vaak iconostasie, bermmonumentjes ter herinnering aan een ongeluk dat daar plaatsvond. Is er een foto van de betrokkene bijgeplaatst dan weet je: die heeft het ongeluk niet overleefd.

Vaak staat er voor personen die bij een ongeval al dan niet gewond zijn geraakt ook een icoon. Mocht dat zo zijn dan zie je daar altijd de beeltenis van Agios Georgios, de  beschermheilige van de weggebruikers.

In alle bermmonumentjes ligt een olielampje, olie, lucifers of een aansteker. Ontbreken de lucifers of de aansteker om het lampje aan te steken, laat dan wat geld achter voor de aankoop daarvan.

Mijn reis over de Peloponnesos is ten einde. Op de terugkeer naar Athene rijd ik over de Thessalische vlakte, die ooit een binnenzee is geweest. Dat is nog steeds zichtbaar aan de door het water uitgesleten zandsteenrotsen. Sinds de negende eeuw beklommen kluizenaars deze rotsen om hier in volledige afzondering te kunnen leven. Op de toppen verrezen kloosters. De naam van dit duizelingwekkend oord is Meteora, Hoog Verhevene.

Het vervoer op de Meteora gaat tegenwoordig met een kabelbaan.

De pieken reiken hier tot 623 meter hoog. Touwen en houten ladders werden gebruikt om de materialen voor de bouw van de kloosters omhoog te brengen. Van de 24 kloosters zijn er nu nog maar zes over. Tijdens de Turkse overheersing in de achttiende eeuw waren de kloosters een toevluchtsoord voor Grieken, in de Griekse onafhankelijkheidsoorlog een plek voor niet-combattanten, toen voor verzetsstrijders in de Tweede Wereldoorlog en vervolgens fungeerde ze als schuilplekken voor deelnemers aan de Griekse burgeroorlog (1946 – 1949).

Mega Meteoron.

In 1356 verscheen op de hoogste berg een kapel, dat was de aanzet voor de bouw van een groot klooster – de Mega Meteoron – , het is het centrum van het orthodoxe leven in Thessalië.

Rousanouklooster.

Op bovenstaande foto zie je het Rousanouklooster uit 1288, het is gewijd aan de Heilige Barbara – beschermster tegen brand en bliksem. Op het terrein is nauwelijks genoeg ruimte om je kont te keren.

Agia Triada.

Dit (boven) is het Drievuldigheidsklooster Agia Triada uit de tweede helft van de vijftiende eeuw. Het komt onder meer voor in de Bondfilm For Your Eyes Only.

Agios Stefanos.

Hier vlakbij is Agios Stefanos, een klooster uit 1192. Sinds 1961 is het een nonnenklooster en dat is opvallend, want daarvoor was het vrouwen streng verboden zelfs maar de Meteora te betreden. De nonnen knapten het vervallen klooster grondig op en maakten er weer een levendig geheel van.