Alles verandert bliksemsnel
De wereld is in nauwelijks 20 jaar totaal veranderd. Internet is de nieuwe Werkelijkheid geworden. Ruim 100 jaar geleden brachten telegraaf, telefoon, stoomboot, en trein, later het vliegtuig ons vooruit. Het ging snel, maar nooit zo snel als nu.
Onze wereld is veranderd in een dorp. Financiën, handel en industrie zijn uitgegroeid tot een georganiseerde productieketen. In dit ‘werelddorp’ met 7 miljard inwoners draait het om globalisering: het openstellen van grenzen voor de gemakkelijke verplaatsing van goederen en diensten.
Die ontwikkeling gaat razendsnel. Alleen een crisis, recessie of oorlog kan er een eind aan maken. Maar zijn de puinhopen aan de kant geschoven dan draait alles gewoon weer door en wellicht nog sneller dan voorheen.
Op deze site wil ik de veranderingen in de wereld volgen. Niet zoals een krant of tijdschrift doet, maar door alleen datgene eruit te pikken wat ik belangrijk vind.
Nederland in WO 1 nu gratis te lezen. Het boek verscheen in 2014.
Nederland in wo1
Blauwe zee, groene stroom
Ver op de Noordzee staan gigantische windturbineparken. Ze voorzien ons van groene stroom. Zelfs met een sterke kijker zijn ze vanaf de kust onzichtbaar. Het zijn onder meer Deense, Duitse, Nederlandse en Noorse platforms die bij voldoende wind, die hier vrijwel altijd krachtig waait, ons stroomnet vullen.
Windturbines in de Noordzee boven Groningen.
Windturbines zijn hard nodig nu Rusland de energievoorziening inzet als strategisch wapen, waardoor bij ons de vervuilende kolencentrales harder moeten draaien om genoeg elektriciteit op te wekken. Maar ver weg op zee leveren honderden windturbines schone energie waardoor we die smerige CO2-uitstotende centrales straks misschien kunnen sluiten.
Gigawatt
Aan de westkust van Nederland zijn acht windparken met in totaal 289 windturbines, dat
is goed voor bijna 1 gigawatt aan elektriciteit wat genoeg is voor een miljoen huishoudens. Het eerste park werd geopend in 2007 op ruim 22 kilometer van Egmond aan Zee. In de komende jaren komen er meer windparken bij.
Ook in de zee boven Groningen staan enorme windturbines en zijn windturbineparken in aanmaak. Nederland wil in 2030 op zee tenminste 49 terawattuur (TWh) aan elektriciteit opwekken oftewel zo’n 11 gigawatt, daar heb je 1.700 windturbines voor nodig.
Met de Romantika naar Kristiansand
Zaterdag 6 augustus teruggekomen uit Kristiansand, Noorwegen. Superrustige stad die het goed doet bij mooi weer wat geldt voor de meeste steden. We voeren er heen met een enorme boot uit Groningen-Eemshaven, de MS Romantika. Er was geen romantiek op de boot, wel veel herrie en onnoemelijk veel eten.
Alleen al bij het woord zeereis krijgen veel mensen de kriebels. Als je pech hebt is het inderdaad een deinende bedoening. Wij hadden geluk, het viel mee. Maar je moet er toch niet aan denken dat je op de Noordzee, Waddenzee of het Skagerak terecht komt in een vliedende storm. In mijn verbeelding bolden de zeilen van Nederlandse koggeschepen die, gestuurd door de Hanze, via dezelfde route naar de Oostzee voeren. Het waren er duizenden, want in die tijd – de veertiende eeuw – waren de Nederlanden hard op weg naar de wereldmacht.
Noormannen
Café in Kristiansand.
Na ruim 18 uur varen bereik je Kristiansand – genoemd naar koning Christiaan IV. De bouw van de stad, die op een zandplaat ligt, begon in 1641. In het oudste deel staan nog veel houten huizen, veelal uit de negentiende eeuw. En kijk eens naar de dom – zie video – met een dak dat lijkt op een omgekeerde boot. Het doet me denken aan de Noormannen, die hier het ruime sop kozen; archeologische vondsten niet ver van Kristiansand zijn het bewijs.
Het was een kort bezoek, maar ik denk dat we nog wel eens teruggaan naar Noorwegen, het liefst met een camper, want de uitgestrekte natuur is er prachtig. En vergeet niet: Nederland past twaalf maal in Noorwegen dat – schrik niet – nog geen zes miljoen inwoners telt.
Galeotti: Poetin toenemend probleem
De vooraanstaande Britse politiek analist Mark Galeotti beschouwt de Russische president Vladimir Poetin als een toenemend probleem voor het Westen. In The Times van afgelopen weekend schrijft hij dat ‘de oorlog in Oekraïne doorgaat met of zonder gewapende middelen, zelfs als er vrede heerst in de Oekraïense zonnebloemvelden’.
Zolang Poetin in het Kremlin zit conflicteert het Westen met Rusland. Er is een nieuwe koude oorlog. De kern van Poetins operatie is een existentiële strijd met het Westen, daardoor zal de ‘speciale militaire missie’ niet gauw stoppen, tenminste niet zolang Poetin in het Kremlin zit en mogelijk ook daarna niet.
Wat als Poetin zijn macht verliest? Hoewel dat nu ondenkbaar lijkt verliest hij dan ‘de oorspronkelijke droom van het betreden van het pantheon van Russische nationale helden’. De kans dat de strijd daarmee eindigt is nihil, want Rusland eert grootheid en macht. Na een mogelijke pauze zal de strijd daarna doorgaan, wellicht harder dan voorheen.
Tiran
Nikolai Patrushev, het hoofd van de Russische Veiligheidsraad en voorstander van een genadeloze oorlog tegen Oekraïne, staat klaar als Poetins opvolger. Zijn daden zullen zeker niet onder doen voor die van Poetin, stelt Galeotti die opmerkt dat de Russische president een negatieve verandering heeft ondergaan. Was hij bij zijn verkiezing tot president in 1999 nog open over wat hij wilde, zo lang mogelijk aan de macht blijven om van Rusland een erkende macht te maken, ‘nu kijken we naar de laatste en gevaarlijkste fase van zijn transformatie tot een tiran’. Poetins huidige kijk op de wereld ‘is als een eeuwige competitie waarin de ene hond de andere doodt’, concludeert Galeotti.