Alles verandert bliksemsnel
De wereld is in nauwelijks 20 jaar totaal veranderd. Internet is de nieuwe Werkelijkheid geworden. Ruim 100 jaar geleden brachten telegraaf, telefoon, stoomboot, en trein, later het vliegtuig ons vooruit. Het ging snel, maar nooit zo snel als nu.
Onze wereld is veranderd in een dorp. Financiën, handel en industrie zijn uitgegroeid tot een georganiseerde productieketen. In dit ‘werelddorp’ met 7 miljard inwoners draait het om globalisering: het openstellen van grenzen voor de gemakkelijke verplaatsing van goederen en diensten.
Die ontwikkeling gaat razendsnel. Alleen een crisis, recessie of oorlog kan er een eind aan maken. Maar zijn de puinhopen aan de kant geschoven dan draait alles gewoon weer door en wellicht nog sneller dan voorheen.
Op deze site wil ik de veranderingen in de wereld volgen. Niet zoals een krant of tijdschrift doet, maar door alleen datgene eruit te pikken wat ik belangrijk vind.
Nederland in WO 1 nu gratis te lezen. Het boek verscheen in 2014.
Nederland in wo1
Tijd van alles alleen doen is voorbij
Veranderingen zijn er altijd. Ouderen hebben er vaak problemen mee, jongeren pakken iets snel op. Dat duurt meestal tot rond hun vijftigste, dan daalt de opnamesnelheid.
Alles verandert, maar het is een illusie te denken dat alles in 2024 sneller gaat dan honderd jaar geleden. Toen werd erin Nederland razendsnel een elektriciteits- en telefoonnet aangelegd. Reden er ruim 31.500 auto’s, het werden er gestaag meer.
Ontvangsthal van luchthaven Schiphol in de jaren twintig van de vorige eeuw.
De KLM vierde zijn vijfjarig bestaan. Een Fokker vloog vanaf Schiphol de allereerste intercontinentale vlucht – met twintig tussenlandingen – naar Batavia. Dat jaar kwam de leermachine op de markt, een verre voorloper van de computer: een typemachine met één scherm voor vragen en één scherm voor antwoorden.
PVV
Het grote verschil met die tijd is dat we nu in grote welvaart leven. De economie staat er goed voor. Op de wereldranglijst staan we in de toptien van de meest democratische landen. Daar denken ruim tweeënhalf miljoen mensen anders over, die stemden op de PVV. Dat brengt ongewisse, maar wellicht ook nare veranderingen teweeg. De populistische partij verlangt naar een Nederland dat zijn eigen koers vaart. Vergeet het. De tijd van alles alleen doen is voorgoed voorbij. We leven in een geglobaliseerde wereld. Gemeenschapszin telt nu Rusland met oorlog op de deur klopt.
Dat de visie van de PVV zoveel macht oplevert heeft een aanzuigende werking op centrumrechtse partijen. De zogenaamde vriendelijkheid van Wilders kan er straks wel eens anders uit gaan zien. Wat als hij nog meer steun krijgt? Dan is de kans groot dat de deur van de koelkast opengaat en er ruimte komt voor zijn antidemocratische plannen, die bol staan van moslimhaat.
Alles verandert
Het voormalige kantoor van Aedes, vereniging voor woningcorporaties, aan de Olympia 1 in Hilversum. Tegenwoordig is Aedes gevestigd in Den Haag. Voor het contact met de EU staat er ook een kantoor in Brussel.
Hoe ouder hoe meer je naar het verleden kijkt. Je toekomst krimpt. Achter je ligt een zee aan belevenissen. Bijna dagelijks borrelt er iets uit op.
Alles wat ik deed bekijk ik nu met een gepaste afstandelijkheid. Sommige dingen zijn gelukt, andere mislukt. Zo is het leven. Mijn drang om acteur te worden is mislukt. Journalistiek: gelukt. Na mijn opleiding aan de SvdJ in Utrecht begon ik als freelancer waarna ik overstapte naar Benelux Press, een uitgever van vakbladen. Vandaar naar een krant in de Betuwe. Uiteindelijk werd ik redacteur/verslaggever bij de Arnhemsche Courant. Bijna alle kranten en tijdschriften waarvoor ik werkte zijn ter ziele gegaan. Avenue is verdwenen. Management Team en Horeca Entree gingen verder, zij het in een andere setting. De uitgave van cultuurtijdschrift Harlekijn Holland is teruggebracht van elke maand naar twee maal per jaar. De Arnhemsche Courant stopte in 2001 en is nu een nieuwsbloq.
Woningcorporaties
Het grootste deel van mijn werkzame leven speelde zich af in de wereld van de sociale verhuur. Als redacteur bij het NCIV, een branchevereniging van woningcorporaties, was volkshuisvesting mijn pakkie-an. Het is een bedrijfstak met een miljardenvermogen waar een bedrijf als Philips nog een puntje aan kan zuigen.
Jarenlang waren ik en mijn vier collega’s met veel journalistieke inzet aan de slag. Dat veranderde met de komst van het neoliberalisme. In de loop van de jaren negentig kreeg de sector te maken met een ver doorgevoerde marktwerking. Veel corporaties lonkten naar de wereld van de projectontwikkeling. Antigeluiden werden in de kiem gesmoord. De corporaties verkochten – daarin gesteund door de overheid – veel huurwoningen die bestemd waren voor de smalle beurs. Corporaties werden in die tijd overvleugeld door managers uit profit-organisaties. Winst maken bleek voor de subsidieslurpers opeens een reëel doel. Het sociaal ondernemerschap wierp een balk voor die suikerzoete droom.
Efficiënter
Portaal-Baarn. Het monumentale kantoor in Baarn, voormalige woning van het patriciërsgeslacht de Beaufort, is nu een woonzorgcentrum.
De verzakelijking leidde tot meer efficiency en samenvoeging van de twee brancheorganisaties, de NWR en het NCIV. In 1998 ontstond Aedes. De communicatieafdeling werd geherstructureerd. Redacteuren werden prompt communicatieadviseurs. Binnen vijf jaar was vrijwel iedereen op de afdeling vertrokken. Ik sloot mijn loopbaan af als senioradviseur Communicatie bij woningcorporatie Portaal.
Vind ik het erg dat er veel is verdwenen? Alles verandert. Altijd. Dat is maar goed ook, want anders zou het een dooie boel zijn.
Vergeet ‘rust zacht’ naast Polderbaan
De Algemene begraafplaats Wilgenhof en de Joodse dodenakker Gan HaSjalom liggen pal naast het vliegveld Schiphol.
In Hoofddorp liggen twee begraafplaatsen, een Algemene en een Joodse, vlakbij de Polderbaan. Er is veel geluidsoverlast.
De radartoren van de overvolle luchthaven steekt overal bovenuit.
Van ´rust zacht´ is hier geen sprake. Al hebben de doden er geen last van, maar de bezoekers des te meer. Door gaten in de bosschages langs de aanrijroute naar de Polderbaan zie je vliegtuigen in allerlei formaat passeren. Bij het opstijgen ruik je de indringende geur van kerosine, voel je de grond onder je voeten trillen en slaat het gigantische gedreun van de straalmotoren bijna een gat in de lucht.
Door het gat in de struiken is het blauw van een KLM-toestel zichtbaar.
Tuin van de Vrede
Vliegtuigen passeren de begraafplaats op een afstand van minder dan honderd meter. De CO2-uitstoot is hier bijzonder hoog.
Desalniettemin heet de Joodse dodenakker Gan HaSjalom (Tuin van de Vrede). Bij opening in 1937 lag de gewijde grond hier nog in volstrekte eenzaamheid. Sinds de aanleg van de Polderbaan, begin deze eeuw, kwam aan die rust een eind. Dat neemt niet weg dat er, zij het sporadisch, nog wel begrafenissen plaatsvinden. Harry van den Bergh, defensiespecialist van de PvdA werd er in 2020 begraven. Bekenden die hier begraven liggen zijn onder meer de schrijfster Andreas Burnier (2002 †) en de schrijver Abel Herzberg (1989 †).
Op de Algemene begraafplaats Wilgenhof zijn door geluidsoverlast geen nieuwe graven meer mogelijk, alleen bijzetting in bestaande graven gebeurt daar nog.
Achter de bomen de verkeerstoren van de luchthaven Schiphol.