Weggestopt in een uithoek van Utrecht, beter gezegd Groenekan, staat sinds 1870 een fortificatie: Fort Ruigenhoek. Het fort bood tot aan Wereldoorlog Twee nationale bescherming. De hoofdtaak was Utrecht te vrijwaren van een artilleriebombardement. Na de oorlog fungeerde het als munitieopslagplaats totdat Staatsbosbeheer gebouw en terrein in 1997 overnam.
Honderden infanteriesoldaten marcheerden in Wereldoorlog I over de Kanonsdijk naar het fort. Daar was plaats voor ruim 240 manschappen. Tegenwoordig heerst hier oorverdovende stilte. De 24 zware kanonnen zijn verdwenen. Tijdens de bezetting haalden de Duitsers de stalen geschutskoepels van het dak. De gietijzeren stormtrap in wachtgebouw A herinnert eraan dat die koepels erop zaten.
Waterlinie
Het fort was één van de vijftig forten in de Nieuwe Hollandse Waterlinie, van 1815 tot begin 1940 de belangrijkste defensielinie van ons land. De linie liep van Muiden tot aan Werkendam. Tijdens een oorlog, zo was het idee, kon het liniegebied tot op een breedte van vijf kilometer tot kniehoogte onder water worden gezet. Ondertussen beschoot het leger de vijand uit de bunkers, forten en kazematten. Vooral de komst van gevechtsvliegtuigen, samen met steeds betere bewapening, maakte dit gevechtsplan onbruikbaar. In 1951 werd de linie opgeheven.
Behalve het bieden van bescherming aan de stad Utrecht zorgde het fort ervoor dat er niets kon gebeuren met de nabijgelegen sluisdam, bestemd voor het uitvoeren van inundaties. Verder beschermde het de weg Utrecht-Hilversum, evenals de spoorlijn.
Noorderpark
Het waren allemaal mooie voornemens maar tot strijd hier is het hier nooit gekomen. Die stopte in mei 1940 bij de Grebbeberg. Het voormalige defensieterrein, twaalf hectare groot, is nu een natuurgebied waar aalscholvers, futen en ringslangen zich thuis voelen. In de bunkers huizen water-, grootoor- en dwergvleermuizen. Staatsbosbeheer – organiseert in Noorderpark Ruigenhoek geregeld tal van activiteiten