Op 8 januari 1962 vindt nabij Harmelen de grootste treinramp van Nederland plaats. Op een gelijkvloerse railkruising bij de buurtschap De Putkop – toen gemeente Kamerik – knalde om 9.19 uur in de ochtend de sneltrein Utrecht-Rotterdam op de stoptrein Woerden – Amsterdam. 93 Mensen kwamen om het leven, ruim vijftig raakten zwaargewond.
Een monument herinnert aan deze nationale ramp van zestig jaar geleden, Tussen twee zuilen, met daarop de namen van de slachtoffers, zie je de plek van de ramp. De gelijkvloerse railkruising is in de jaren negentig vervangen door een ongelijkvloerse kruising, zodat de treinen elkaar nu ongehinderd passeren.
Waarschuwingslicht genegeerd
8 Januari 1962. Over de Woerdense polder hangt dichte mist. De stoptrein – 180 passagiers – nadert de kruising. De sneltrein uit Utrecht – 190 passagiers – heeft bij vertrek een tijdverlies van zes minuten.
9.18 uur: de machinist van de sneltrein heeft zich nog niet gemeld bij de treinleiding. Voor de stopper gaat het sein op groen, de trein rijdt de kruising op. Het sein langs de spoorlijn Utrecht-Woerden gaat op geel, wat remmen betekent. Dat moet wil de trein op tijd stoppen voor het rode stopsein verderop. Maar het gaat mis. Door de mist ziet de machinist het gele sein niet. Met 125 kilometer raast de trein erlangs. Pas bij het het rode licht gaat de machinist vol in de remmen. Te laat! De remweg is te lang. Met 107 kilometer – zoals later vastgesteld – botst de sneltrein op de de stopper. Hevig gescheur en gekraak weerklinkt. Als veertjes schieten de wagons uit de rails. Wat volgt is een oorverdovende stilte.
Het ongeluk was te voorkomen geweest met automatische treinbeīnvloeding (ATB). Dat systeem bestond, maar niet op dit traject.
Na de nationale rouwdag op vrijdag 12 januari raakt de ramp uit de herinnering. Pas sinds 2012 staat er bij de rampplek een herinneringsmonument, een creatie van beeldhouwer Taeke de Jong uit Kamerik.