Een Droschke – huurrijtuig – in Wenen.
Wenen, stad van de koffie en muziek, schitterende architectuur en imponerende paleizen. In de eeuwenoude straten rond de Stephansdom, dat prachtige icoon van gotische kunst, omarmt de geschiedenis de wandelaar op iedere meter.
Toneelschrijver Franz Grillparzer († 1872) woonde in de Spiegelgasse. In een
appartement op nummer 9 verbleef de componist Franz Schubert († 1828). Hij schreef er zijn onvoltooide symfonie nummer 8. Tegenwoordig is het nog altijd een appartementengebouw. Daarnaast stond het huis van de beroemde componist Antonio Salieri († 1825).
Loop over de schitterende pleinen, drink koffie en eet Sachertaart bij het beroemde koffiehuis Demel aan de Kohlmarkt. Dit is dezelfde omgeving waar Beethoven liep, die les kreeg van Salieri. Of hij ooit Mozart heeft ontmoet? Onbekend. Waarschijnlijk heeft hij hem wel piano horen spelen, maar was daar, naar eigen zeggen, niet vanonder de indruk. ‘Hakkelig’, vond hij het.
Domgasse
Het appartement van Wolfgang Amadeus Mozart – Domgasse 5 – bleef behouden. Hier leefde de kleine man, hij haalde qua lengte de 1.70 meter nog niet – in uiterst luxe stijl. Mozart was de best betaalde musicus van de achttiende eeuw. Hij verdiende jaarlijks tienduizenden guldens. Wolfgang was vlug en beweeglijk, had een mismaakt linkeroor waaraan de bovenrand ontbrak en uitpuilende ogen. De schrijver Ludwig Tieck, die hem 1789 ontmoette, vond hem onaanzienlijk. Anderen noemden hem pervers. Uit zijn ballade Leck mich im Arsch zou je dat kunnen opmaken. Dat hij is vermoord door hof componist Salieri is volstrekte onzin. Salieri was een alom bejubelde grootheid in die tijd. Mozart en hij hadden diep respect voor elkaar. Het graf van Salieri is op het Zentralfriedhof.
Massagraf
Mozart verliep het slecht. Zijn luxe levensstijl holde zijn financiën uit. Op 5 december 1791 stierf hij. Van de Stephansdom, waar zijn machtig mooie Requiem klonk, liep de rouwstoet tot aan de Stubentor. Vandaar vervolgde de kar zijn weg over de Landstrasse – waar volgens vorst Klemens Wenzel Lothar von Metternich de beschaafde wereld ophield – naar het ruim drie kilometer verder gelegen kerkhof St. Marx. Daar verdween zijn stoffelijk overschot in een massagraf. In 1859 werd de plek waar hij begraven is bepaald en gemarkeerd met een gedenkteken dat in 1891, honderd jaar na zijn begrafenis, verhuisde naar het Zentralfriedhof. Later verscheen er een nieuw monument op het massagraf, dat er alweer honderd jaar staat.
Een doodgraver beweerde de schedel van Mozart in bezit te hebben. Jaren later werd die schedel – zonder onderkaak – onderworpen aan een DNA-test. Daarvoor werd o.a. het graf van Mozarts vader in Salzburg geopend. Het resultaat was negatief.